کیوی یک محصول نیمه گرمسیری است که امروزه در باریکه شمالی کشور کشت شده و تقریباً اکثر آفات و بیماری های آن جدیداً شناسایی شده اند لذا برای بسیاری از آنها تاکنون روش های شیمیایی مصوبی توصیه نشده است و مبنای مدیریت این عوامل اکثراً اقدامات به باغی از جمله هرس و در موارد استفاده از روغن های زمستانه است. طی ماه های اخیر ممنوعیت صادراتی در نظر گرفته شده برای محصول کیوی فروت تولید کشور توسط کشورهایی از جمله هندوستان اهمیت شناسایی و مدیریت این عوامل خسارتزا را در باغات کیوی به خصوص باغات صادراتی دوچندان نموده است. در این دستورالعمل سعی بیشتر بر ردیابی، شناسایی و اقدامات مدیریتی است که تاکنون ثبت و توصیه شده اند لذا ممکن است برای برخی از این عوامل کنترل شیمیایی توصیه نشده اما ترکیبات بکار رفته مجاز برای برخی از آفات ممکن است در مدیریت برخی دیگر از آفات نیز کارایی داشته باشند. اقداماتی که در عاری سازی باغات کیوی از عوامل خسارتزای گیاهی مد نظر کشورهای وارد کننده می تواند مثمر ثمر واقع شود.
کیوی فروت اولین بار در سال 1348 وارد ایران شد ولی پرورش اقتصادی آن از اوایل دهه 1360 آغاز شد. امروزه کشت این محصول در حاشیه دریای خزر رونق بسیار یافته است به طوری که در استان مازندران بعد از مرکبات و در استان گیلان مهم ترین محصول باغی تلقی می شود که اهمیت اقتصادی صادراتی آن منجر به کشت وسیع این محصول حتی با تخریب مزارع برنج شده است.آفات وبیماری های مختلفی باعث خسارت به این محصول می شوند که در این دستورالعمل مد نظر قرار گرفته است.

با توجه به اهمیت موضوع دستورالعمل اجرایی مدیریت تلفیقی عوامل خسارت زای کیوی، توسط همکاران دفتر پیش آگاهی و کنترل عوامل خسارتزای سازمان حفظ نباتات کشور تهیه و تدوین شد.

نشــریه فوق در ســایت سازمـان حفـظ نباتـات در قســمت معـاونت کنترل آفات، بخش دفتر پیش آگاهی و باکس دستورالعمل هاي باغی قابل دسترسی است.